این جهان کوه است و فعل ما ندا // سوی ما آید نداها را صدا
..............................................................................................
خارج از پست:
مولوی تو یه بیت دیگه با اشاره به وجه دیگه ای از انعکاس کوه، میگه:
"ما چو ناییم و صدا در ما ز توست // ما چو کوهیم و ندا در ما ز توست"
ملاصدرا از کوه به عنوان عارف ترین موجود جهان آفرینش یاد میکنه.
ای کاش چون منی هم میتونست به عارفانه های یک کوه برسه...
